"- E takove Kryetarin e Lidhjes së Shkrimtarëve ?Unë s'mundem më. "Mbahu", kish folur Kadareja. "Ç'të mbahem, - i thotë, ajo - dhe ku? Ngriti kokën nga qielli. Lëvizi. Sa larg është Zoti nga ne, na ka harruar.
- E ndihmoftë Zoti - foli ai.
- Mire, mire, po ku ta gjej ? Jeta eshte e shkurter . Dhe ai vazhdon shkruan akoma ! fshehurazi ... Ruama Zot, ate dhe vjershat e tij "
Por çfare i shkruante Kadare ?
Cilat ishin fjalët e fundit të Dritëroit të madh ? Pse ky absurd , merrte formë nga ata që armik të shpallnin veç nga një uniformë? A është normale, të pyesin hetuesit , " Ç'do të thotë kjo Pjesë që Kadare shkruan në roman"? Cila ideologji duhet të marrë pushtet ende në këtë komb që të vdes e ngjallë , të ul në karrige e të hedh minave këmbët si refugjat? A ka çmim kurbeti? Homazhi? Burgu?
Forca dhe Perqafimet nga Parisi nga Ismaili nuk munguan atë periudhë. Por dhe pendimet e Agollit që në deshpërimin e poetit , heshti vite me rradhe na bejne te kuptojme se Ndoshta Komunist të bën tortura , jo Diktatura!
Të bën tensioni, aspak presioni.
Posti, të bën të pafuqishëm. Sepse është i pavërtetë; e, siç thotë Kursava : " Nuk ka një të vërtetë, por infinit të vërtetash.''
Zhiti, i mbyll kujtimet e E tij me këtë dialog me Dritëroin , poet më shumë se deputet aso kohe, kur dhe ai punonte ne Parlament.
- Do të doja të kisha qenë në burg, - foli Dritëroi i dëshpëruar. - NUK MË FUTNIN!
- Jo, të gjithë e meritojnë, bëra shaka unë.
Lind pyetja : A meritojmë? / newsbomb.al
Sondazh
Lexo gjithashtu
