Imagjinoni sikur jeni në një party…
Një djalë ju ofron diçka për të pirë, duke ju thënë “ Hë pra, vetëm një të lutem!”
Ju i thoni “Jo, faleminderit!”
Më vonë ai ju sjell një soda limon dhe ju thotë prapë : “E di që më the se nuk doje të pije gjë por po merrja diçka për vete dhe thashë se mos të merrte etja!”
Të refuzonit në këtë pikë, do ju bënte të mendonit se po dukeshit si një budallaqe .
Ai thjesht po tregohet i sjellshëm, apo jo?!
Grabitqarët përdorin “kontratën sociale”, zemrën tonë të mirë dhe frikën e të qenit i vrazhdë kundër nesh. Nëse ti e konsumon atë pije, je duke i mësuar atij se duhet thjesht pak insistim për të thyer atë “Jo-në” tënde.
Nëse i thua atij: “E vlerësoj vërtet por jo, faleminderit” dhe e le pijen aty duke u larguar prej tij, ti je e vetmja e ashpër në atë mes.
Megjithatë, fakti është një dhe i vetëm: Ti nuk ja kërkove atij atë pije , ti nuk e do atë pije, dhe ti s’ke pse e pi atë thjesht për ta bërë dikë të ndjehet i vlefshëm.
Arti i të thënit: “JO!”